In dit artikel

1. Poema, panter of bergleeuw?

Het Guinness World Record voor zoogdier met de meeste namen staat op naam van… de poema. Alleen al in het Engels is het dier bekend onder meer dan 40 namen! Ooit gehoord van een bergleeuw, bergkat, zilverleeuw of panter?

Jawel, ook al deze Nederlandstalige namen verwijzen naar hetzelfde dier: de poema! Naast deze algemene benamingen heeft de poema vele erkende ondersoorten en zelfs geografische rassen, elk met hun eigen naam (bv. Floridapanter, Oostelijke poema).

2. Poema’s overleefden de laatste ijstijd

Terwijl de laatste ijstijd tientallen diersoorten uitroeide, waaronder ook een aantal grote katachtigen, wist de poema te overleven. Maar hoe? Wel, poema’s zijn niet kieskeurig wat hun eten betreft: ze zijn tevreden met bijna elke prooi.

Andere katachtigen waren kieskeuriger en jaagden alleen op prooidieren met een zachte, gemakkelijk te doorboren huid. Dus toen deze prooidieren uitstierven door de ijzige temperaturen, stierven ook de dieren uit die van hen afhankelijk waren voor hun voedsel.

3. Poema’s heersen over Amerika

Poema’s zijn het wijdstverspreide wilde zoogdier in Amerika. Ze leven in een enorm gebied dat zich uitstrekt van Zuidoost-Alaska in het noorden tot Zuid-Argentinië en Chili in het zuiden.

Hoe het territorium van een poema er precies uitziet, hangt sterk af van welk stukje van het amerikaanse continent je onder de loep neemt.

Over het algemeen verkiezen deze machtige katten begroeide gebieden boven open gebieden, omdat ze zich achter de vegetatie makkelijk kunnen verstoppen. Je vind poema’s dus vooral in moerassen, bossen, en droge woestijnachtige struwelen.

4. Er kan zomaar een poema je pad kruisen

Omdat de mens steeds meer natuur opeist, is het in West-Amerika niet heel ongewoon om een poema tegen het lijf lopen. Helaas is het door ontmoetingen tussen mensen en poema’s, hetzij opzettelijk (bv. tijdens de jacht) of onopzettelijk (bv. door auto-aanrijdingen), dat het aantal van deze wilde katten afneemt.

Als je ooit het pad van een poema kruist, weet dan dat aanvallen op mensen uiterst zeldzaam zijn. Deze stoere katjes worden alleen agressief als ze worden uitgedaagd of als er welpen in de buurt zijn.

5. Poema’s besluipen hun prooi

Terwijl veel roofdieren hun prooi achterna jagen, wachten poema’s hen op vanuit de struiken. Daar verstoppen ze zich en wachten ze tot een nietsvermoedende prooi voorbij loopt, om het dier vervolgens van achteren te bespringen en te doden met een nekbeet.

Na de aanval sleept de poema het karkas naar een veilige plek waar hij in alle rust kan eten of een deel van de buit kan verstoppen voor later. Hoewel poema’s sterke dieren zijn, wordt hun prooi regelmatig afgepakt door andere grote dieren, zoals zwarte beren, grizzlyberen of zelfs wolvenroedels.

6. Poema’s zijn er in alle maten

Hoewel poema’s doorgaans niet als ‘grote katten’ worden beschouwd, zijn ze wereldwijd de op vier na grootste kattensoort – na de tijger, leeuw, jaguar en luipaard. Poema’s zijn er echter in veel verschillende maten.

Mannetjes zijn veel groter dan vrouwtjes en poema’s die dichter bij de polen leven zijn gemiddeld groter dan degene die dicht bij de evenaar leven.

Volwassen poema’s meten ongeveer 60-90 cm tot de schouder en wegen tussen 29 en 100 kg.

7. Poema’s zijn topatleten

Poema’s zijn ongelooflijke atleten. Ze kunnen niet alleen snelheden halen tot 80 km/u, maar ze kunnen ook waanzinnig goed springen! De poema houdt zelfs het Guinness World Record voor de hoogste sprong ooit door een zoogdier.

Een poema sprong ooit 7 meter recht omhoog vanuit stilstand! Laat dat maar even bezinken… Bovendien kunnen deze katjes in bomen klimmen en zelfs zwemmen – bijvoorbeeld om aan grotere roofdieren te ontsnappen. Dat is nogal een cv, vind je niet?

8. Monochrome vacht

Zoals de Latijnse naam van de poema (Puma concolor) al aangeeft, heeft de vacht van deze grote katachtigen maar één kleur, hoewel die kleur sterk kan variëren tussen individuen. De meeste poema’s zijn beige, maar alternatieven variëren van zilvergrijs tot roodbruin met een lichter gekleurde onderkant.

Welpjes worden echter geboren met grote, donkere vlekken op hun vacht en ringen op hun staart, die later plaatsmaken voor een egale, bleke vacht. De aangeboren blauwe ogen van poema’s worden uiteindelijk dan weer goudkleurig.

9. Mythologie

De mystieke poema intrigeert de mensheid al duizenden jaren. Verschillende oude Amerikaanse culturen beeldden deze dieren af. De Inca’s geloofden dat poema’s kracht, sterkte en geduld vertegenwoordigden en associeerden het dier zelfs met rijkdom en voorspoed.

Wist je dat de oorspronkelijke Inca-hoofdstad Cusco zelfs de vorm van een poema heeft, met de monumentale citadel van Sacsayhuamán als hoofd? Dat is veel cooler dan een standbeeld!

10. Spinnen als een huiskat

Katachtigen kunnen of brullen of spinnen, maar nooit allebei. Terwijl de 4 grootste katten – de tijger, leeuw, jaguar en luipaard – kunnen brullen, spint de poema. Net als huiskatten kunnen poema’s spinnen als teken van tevredenheid, om anderen te laten weten dat alles in orde is.

Poema’s kunnen echter ook spinnen als een natuurlijk genezingsmechanisme om pijn te verzachten en breuken sneller te laten genezen.

Naast spinnen kunnen poema’s ook grommen, sissen, krijsen en – verrassend genoeg –miauwen. En hoewel deze katjes bekend staan als een solitaire diersoort, kunnen ze een hoge kreet of fluitachtige roep gebruiken om met anderen te communiceren.